augustus 24
De bureaus jeugdzorg
Bureau Jeugdzorg Drenthe 21 augustus 2009
“het misschien verhaal”
de gezinsvoogd ( een man en vrouw sterk)
Lieve 4 zusjes van 12-6 jaar…. misschien worden jullie wel uit huisgeplaatst…. we weten het nog niet zeker, maar we willen het jullie nu wel vertellen waarom dat misschien gaat gebeuren. Het gaat nu wel goed met jullie, maar dat wil niet zeggen dat het met jullie goed gaat. Ik heb jullie voor het laatst in februari 2009 gezien, ik heb sindsdien niet meer gebeld….
Afgelopen maart is de vraag om jullie bij jullie moeder weg te halen door de kinderrechter afgewezen, we hebben het gewoon nog een keer gevraagd.
Ik weet niet dat jullie alle 4 gewoon jullie vader zien, dat jullie met hem op vakantie zijn geweest, dat het goed gaat op school en dat de school zo voor jullie gevochten heeft, en dat X naar het gymnasium gaat in wwww,
ik weet niet meer dat jullie zo veel van de hondjes en de poesjes en van het kleine stiertje Bambi houden,
ik weet niet meer dat jullie moeder samen met jullie Opa goed voor jullie zorgen en dat er zoveel vrienden zijn die van jullie houden.
Bureau Jeugdzorg vindt dat wij jullie moeten vertellen dat het misschien wel gaat gebeuren dat jullie bij vreemde mensen moeten gaan wonen, wij hebben het aan de rechter gevraagd om goed te vinden dat jullie bij vreemde mensen moeten gaan wonen. Woensdag a.s beslist de rechter er over, dan weten we of jullie misschien bij vreemde mensen moeten gaan wonen, wij wilden het jullie alvast maar vertellen waarom dat misschien gaat gebeuren.
” wat een vreselijk misschien-verhaal”
Het is algemeen bekend dat BJZ op schandalige wijze met het belang van kinderen omgaat.Zij overtreden te pas en ten onrechten de wet en de belangen van de kinderen. Het wordt tijd dat BJZ geen monopoliepositie meer heeft in de Nederlandse samenleving. De reden hiervoor is dat zij misbruik maken van hun machtspositie ten kosten van de belangen van kinderen.Door de buitenwereld en hulpverlening wordt er gezegd dat een gezinsvoogd samen met zijn of haar team beslissingen neemt over de kinderen die onder toezicht gesteld zijn maar het feit is echter dat dit team tijdens de besprekingen wel uitgaat van de informatie die zij van de gezinsvoogd krijgen. Als de gezinsvoogd partijdig is is de neutraliteit dus ver te zoeken. Een oplossing zou zijn als ieder onder toezicht gesteld kind twee gezinsvoogden zou krijgen die beiden contact hebben met zowel de ouders als het kind zodat de kans op misleiding van het team veel kleiner is. Ik vrees dat er heel veel ouders en kinderen de dupe zijn van BJZ. Het zou fijn zijn als meerdere ouders hun ervaringen over BJZ op deze website willen delen.
Om de monopoliepositie van BJZ te veranderen zal het gehele systeem en de manier waarop het systeem functioneerd aangepakt dienen te worden.
Er is momenteel sprake van een grote doorschuif politiek binnen het gehele rechtsysteem.
Gegevens naar aanleidingen van momentopnames komen als zijnde waarheid in rapporten en worden gehanteerd als zijnde feitelijkheden.
Waarheidsvinding word niet aan gedaan en wat krom is word recht gepraat en andersom.
De ontbrekende waarheidsvinding alswel de ontbrekende feitelijkheden worden weggeschoven onder de mantel van kundigheid.
Zeggende dat BJZ handeld vanuit het belang van het kind kan alles worden weg -en om gerationaliseerd.
De bewegingsgronden en bewegingsvrijheid van BJZ dient aan banden te worden gelegd en zouden moeten worden getoetst door een onafhankelijke instelling welke niet voortkomt uit hetzelfde systeem.
Het gehele BJZ traject en hun “regels” zit zo muurvast gespijkerd dat betrokken ouders in al hun welwillendheid en goede bedoelingen altijd ondergeschikt zijn aan de vermeende”goede”bedoelingen van deze stichting.
Wanneer je eenmaal in het traject zit is er geen ontkomen meer aan en ben je geen baas meer over je eigen kind.
Bovendien is er op het gehele internet geen positief verhaal te vinden over deze stichting.
Het rechtssysteem en de regering zien geen noodzaak hierin verandering aan te brengen omdat er in deze maatschappij maar 1 ding van belang is en dat is werkgelegenheid.
Het is een systeem wat draait op aannames ipv op feiten en in dit systeem houdt iedereen elkander de hand boven het hoofd onder de noemer het belang van het kind.
Elisabeth dank je voor je reactie.
Je verhaal is heel herkenbaar voor een juristen praktijk welke gaat over de rechten van het kind. De tunnelvisie waarmee vooral de jeugdbescherming zich richt op aannames en ongetoetse uitgangspunten die, als het belang van het kind, de kern wordt van het beleid. Het individualiseren van het belang van een kind is een lang traject en vraagt om een enorme inzet en mondigheid van de ouders. De stem van het kind kan gehoord worden, soms moet er wel heel hard geschreeuwd worden. Een feit is dat men in ons land het schreeuwen van heel veel kinderen gewoon niet wil horen. Dat maakt ons beschaafd land zo arm!
Het paradoxale in Nederland is dat de wettelijke voorzieningen wel gericht zijn op de belangenbehartiging van kinderen. Er gebeurt veel goeds.
De politiek is echter een ander verhaal; de politiek vertolkt de mening en gevoelens van de volwassen wereld. Ik ben het er mee eens dat de kinderen die niet het voorrecht hebben om door gezonde en verantwoordelijke ouders kunnen worden opgevoed, en / of slachtoffer zijn / worden van de strijd tussen volwassenen, aan een zeer kindonvriendelijk systeem zijn overgeleverd. Het kind heeft het recht om gehoord te worden, we willen echter niet luisteren.
Als het om het Recht gaat
blijven de ouders verantwoordelijk voor de zorg en opvoeding van hun kind. Als ouders het recht van het kind los kunnen en willen zien van hun eigen belang is het, in sommige gevallen, vaak een onmenselijke inspanning om er voor te waken dat het kind niet het slachtoffer wordt van Recht dat krom is. Zoals al wel redelijk gewoon is in relaties geldt voor het familie- en jeugdrecht ook dat macht en onmacht als elkaars onverbiddelijke vijand het recht tot onrecht maakt, mijns inziens is dat het grootste probleem.
Het regeringsbeleid gaat er nog steeds van uit dat ieder kind in nood geholpen kan / moet worden. Ik heb daar zorgen over of Nederland die instelling kan / wil vasthouden. De veiligheid in het leven van een kind is op termijn de veiligheid van een samenleving. Nederland wil steeds minder investeren in de veiligheid van kinderen, het investeren in veiligheid ten behoeve van de samenleving wordt daarmee een politieke fopspeen.
vriendelijke groeten
Anke de Wijn